Universiteit van Valencia met nieuwe Turia Campus

Met de nieuwe „Turia Campus“ heeft de Europese Universiteit van Valencia het voormalige San Juan Bautista Asylum, een neoklassiek gebouw uit 1873, grondig gerestaureerd en uitgebreid met een moderne aanbouw. Het project, gerealiseerd door Ramón Esteve Estudio, combineert monumentenzorg met hedendaagse universiteitsbouw en vormt een geslaagde synthese van traditie en innovatie.

De locatie van de nieuwe campus is strategisch gelegen tegenover het Instituut voor Moderne Kunst (IVAM) en niet ver van de voormalige rivierbedding van de Turia. De nabijheid van het historische centrum van Valencia creëert een nauwe band met de stedelijke structuur van de stad. Het doel van het herontwerp was het creëren van een levendige onderwijsomgeving voor ongeveer 2000 studenten die academische innovatie bevordert en tegelijkertijd het waardevolle architectonische verleden behoudt.

De renovatie van het bestaande historische gebouw werd uitgevoerd met bijzondere zorg voor het architectonische erfgoed. Talrijke waardevolle elementen, waaronder de karakteristieke Nolla mozaïeken, stenen vloeren, de kapel en de kloostergangen, werden gerestaureerd. Het doel was om een evenwicht te bereiken tussen originele en nieuwe materialen om de historische sfeer te behouden zonder moderne architectonische oplossingen op te offeren.

De structuur van het hoofdgebouw werd zo georganiseerd dat het optimaal voldoet aan de functionele eisen van de universiteit. Twee vleugels met kloostergangen huisvesten de seminarieruimtes en kantoren, terwijl de centrale ruimte dient als communicatie- en ontmoetingsruimte. Aan de hoofdgevel liggen de administratieve ruimten. Bijzonder opmerkelijk is het dubbele gevelontwerp van de seminarieruimtes, die zowel op de buitentuin als op de kloostergang zijn gericht, waardoor het daglicht optimaal wordt benut.

Naast de restauratie van het bestaande gebouw werd er een nieuwe uitbreiding gebouwd aan de westkant van het terrein. Deze is gebaseerd op de materialiteit, het kleurenschema en de compositie van het oude gebouw zonder de architectonische onafhankelijkheid ervan aan te tasten. Het nieuwe gebouw breidt de bruikbare ruimte van de campus uit met 1.753 vierkante meter en integreert harmonieus in het geklasseerde ensemble.

De materiaalkeuze volgt een duidelijk concept: terwijl bij de renovatie traditionele materialen zoals hout en keramische tegels werden gebruikt, kenmerken moderne materialen zoals aluminium, glas en sierbeton het uiterlijk van de uitbreiding. De platforms en vloerdelen van het nieuwe gebouw zijn gemaakt van strekmetaal, terwijl het meubilair op maat werd gemaakt van MDF-panelen. Het project vertrouwt ook op hoogwaardige oplossingen voor de technische apparatuur, zoals aangepaste verlichtingsconcepten en akoestisch geoptimaliseerde ruimtescheidingssystemen.

Het bouwproject kreeg een onverwachte historische dimensie door de ontdekking van een schuilkelder uit de Spaanse Burgeroorlog. Deze archeologische vindplaats werd geïntegreerd in het ontwerp van de campus en geeft de locatie extra historische betekenis.

De nieuwe campus van de Universiteit van Valencia is een geslaagd voorbeeld van de combinatie van monumentenzorg en moderne universiteitsarchitectuur. De renovatie van het voormalige gesticht en de zorgvuldig geïntegreerde nieuwbouw laten zien hoe historische gebouwen kunnen worden aangepast aan de eisen van het heden zonder hun identiteit te verliezen. Het project bewijst dat architectuur niet alleen gebouwen vormgeeft, maar ook culturele en academische ruimtes creëert die de stad verrijken.

Lees ook: De stedelijke campus voor de Bocconi Universiteit in Milaan door SANAA.