Het huidige park aan het meer is een langgerekte strook tussen de treinsporen en het Bodenmeer. Het is 800 meter lang. Op het breedste punt is het 50 meter breed. Voor een buitenstaander is het moeilijk te geloven: tot nu toe werd dit gebied op een toplocatie aan het meer ingenomen door bedrijven en parkeerplaatsen. De Bahnhofstrasse liep direct langs de rivieroever. Om ruimte te maken voor het park werd deze landinwaarts verplaatst naar de spoorrails. De oevermuur werd over de hele lengte afgebroken om meer toegankelijke, bijna natuurlijke oeverzones te creëren die door het water van het meer werden overspoeld: steile oevers met een hellingsverhouding van 1:1,5 en vlakke oevers met een verhouding van 1:8,5 tot 1:20.
Omdat het onder de waterwetgeving niet mogelijk was om de nieuwe oeverlijn vanaf de vorige oeverwal het meer in te laten lopen, liep de nieuwe oeverlijn zeven tot veertig meter verder landinwaarts. De bouwwerkzaamheden in de oeverzones werden voornamelijk in de winter uitgevoerd. De rest van het jaar staat het water te hoog door smeltwater en neerslag.
Überlingen State Garden Show verwijst naar concentratiekampgeschiedenis
De grondmodellering die door de landschapsarchitecten werd uitgevoerd, zag het terrein van het park als een artefact dat niet „natuurlijk“ of „ongestoord“ moest lijken, legt Marianne Mommsen van relais uit. Het concept verwees dus naar de geschiedenis van het terrein tijdens de Tweede Wereldoorlog. Van september 1944 tot april 1945 was er in Überlingen-Aufkirch een satellietkamp van het concentratiekamp Dachau. Gemiddeld 700 concentratiekampgevangenen waren betrokken bij de bouw van de Goldbach tunnel. Wapenfabrieken uit Friedrichshafen zouden naar deze tunnel worden verplaatst.
Zwitserse Landibank als meubilair
De Goldbachtunnel werd gegraven in een plaatselijke afzetting van molassegesteente. De arbeiders stapelden het afval van de werkzaamheden op aan de oevers van het Bodenmeer. Zonder dit slib zou het oeverpark van de Überlinger Staatsgartenschau er niet zijn geweest. Met dit in gedachten was het belangrijk voor Relais om het terrein met zorg te behandelen. De tunnelingangen liggen direct achter de spoorlijn en zijn duidelijk zichtbaar vanuit het oeverpark. Een bladwijzer, met in de grond ingemetselde molasse stenen, leidde bezoekers van de Überlingen State Garden Show in de richting van de tunnel ter nagedachtenis aan de voormalige dwangarbeiders. Daar was ook een gedenkteken.