Nieuwe uitkijkpunten binnen de oude muren
In het architectonische concept voor de kasteelruïne Helfštýn in Tsjechië combineert atelier-r uit Olomouc reconstructie in overeenstemming met het historische monument met hedendaagse architectuur. De nieuw toegevoegde elementen zijn duidelijk herkenbaar binnen de historische muren en creëren een nieuwe bezoekerservaring met behoud van de essentie van het gebouw.
Het was een van de grootste vestingwerken in Europa: de kasteelruïne Helfštýn in Tsjechië bij Leipnik in de regio Ölmütz. Sinds het einde van de 13e eeuw staat het fort – na de Praagse Burcht het grootste in Tsjechië – op een steile rots in het voormalige territorium van de Heren van Drahotuš. De zogenaamde Moravische Poort, de waterscheiding tussen de Zwarte Zee en de Baltische Zee, werd ooit van hieruit gecontroleerd. Het eens zo trotse fort raakte in de loop der eeuwen in verval en ontwikkelde zich later tot een populaire toeristische bestemming.
Parallel aan de ontwikkeling van de monumentenzorg werden in de 19e eeuw de eerste initiatieven genomen om de ruïnes te redden. De systematische werkzaamheden begonnen in 1911. Vanaf de jaren 1970 werden in de ČSSR conserveringsmaatregelen genomen. Na de politieke omwenteling voerde de eigenaar van de ruïne, de stad Olomouc, samen met vertegenwoordigers van de Nationale Monumentenorganisatie NPÚ intensieve besprekingen over de reconstructie van het kasteel in overeenstemming met zijn monumentenstatus – en de bouw van een dak eroverheen.
De opdracht werd uiteindelijk gegund aan het jonge bureau atelier-r uit Olomouc. Miroslav Pospíšil en Martin Karlík reconstrueerden met hun architectonische concept niet alleen de bestaande structuren, maar verbeterden ook de bezoekerservaring. „Het was belangrijk voor ons om verder te gaan dan de technische taak van de reconstructie,“ leggen de twee architecten uit. „We wilden het historische gebouw aanvullen met hedendaagse architectuur die zowel gericht is op praktisch gebruik als op esthetische aantrekkingskracht.“ De twee architecten gebruikten een nieuw gemaakte trap om een uitkijkpunt in de toren van het complex toegankelijk te maken. Ze openden doorgangen die eeuwenlang ongebruikt waren geweest door niveaus te verbinden met hedendaagse elementen. De nieuwe route leidt nu naar plaatsen die eeuwenlang ontoegankelijk waren. De minimalistische installaties werden uitgevoerd op een manier die de essentie van het gebouw behoudt. „Ons concept is gebaseerd op respect voor de historische muren en heeft als doel het authentieke karakter van het kasteel te behouden,“ leggen Miroslav Pospíšil en Martin Karlík verder uit. Het feit dat de opvallende contouren van de ruïne niet mochten worden verstoord volgens de specificaties van het Nationaal Monumentenbureau was een uitdaging: het nieuwe dak mocht van buitenaf niet zichtbaar zijn.