Opname matrix niet alleen positief
Avontuur, „gewoon“ water of een motto? Inclusief, multigenerationeel en participatief? In het maartnummer bespreken we wat speeltuinen vandaag de dag moeten bieden. Aan de hand van geselecteerde projecten presenteren we de nieuwste speelruimteconcepten en bespreken we de rol die planners, gemeentelijke overheden en fabrikanten moeten spelen bij de ontwikkeling en het ontwerp van nieuwe speelruimtes. We geven ook informatie over de nieuwste innovaties uit de speel- en sporttoestellenindustrie in een uitgebreid trendrapport. Lees hier alvast het G+L 03 hoofdartikel van redacteur Theresa Ramisch.
Helikopterouders? Oude koek. Vandaag de dag kijken experts naar een nieuw fenomeen: grasmaaierouders. Deze uitloper van helikopterouders doet er alles aan om hun kind te beschermen tegen tegenslagen, ruzies en mislukkingen. In plaats van hun kinderen voor te bereiden op uitdagingen, verwijderen ze alle obstakels uit de weg. De gevolgen: Op de lange termijn verliezen kinderen hun motivatie om zelf vooruitgang te boeken. Ze zijn niet langer in staat om beslissingen te nemen of problemen op te lossen.
Ouders die hun kinderen naar de klas brengen, het huiswerk van hun kinderen maken of elk zandbakconflict zelf oplossen – het is gemakkelijk om te lachen om grasmaaierouders. Maar in feite zijn wij planners niet zo verschillend van hen. Bij het ontwerpen van speelruimtes minimaliseren we ook eventuele veiligheidsrisico’s. We volgen tot in detail de aanbevelingen van het Duitse Instituut voor Standaardisatie en ontwerpen aantrekkelijke, maar ook volledig veilige speelruimtes. De gevolgen zijn vergelijkbaar met die van de grasmaaieropvoeding: kinderen vergeten gevaren in te schatten, dingen zelf uit te proberen en hun grenzen te testen.
Voor lokale overheden zijn de nieuwste veiligheidsnormen vooral één ding: duur. Dit is ook een van de redenen waarom er zoveel speeltuinen worden gesloten. Ze worden steeds vaker het slachtoffer van de concurrentie om ruimte. Langetermijneffecten op kinderen, hoge onderhoudseisen, immense kosten: dit zouden genoeg argumenten moeten zijn om onze middelen te gebruiken voor het ontwikkelen van nieuwe speelplaatsconcepten in plaats van te rommelen met veiligheidsnormen. Want als het gaat om de mate van innovatie van alternatieve speelplekken in tijden van verstedelijking – zoals speeltuinen op daken of zakkenspeelplaatsen – hebben we in Duitsland nog heel wat in te halen.
Hetzelfde geldt voor het thema „inclusie“, dat het Duitse Instituut voor Standaardisatie binnenkort als criterium voor speelvoorzieningen zal vastleggen met de wijziging van DIN-norm 18034. De grote vraag hier is: kunnen we inclusie in speeltuinen überhaupt meten? Niet iedereen is voorstander van het idee van een matrix die inclusie beoordeelt aan de hand van een puntensysteem.
Cities Special begint met de digitale stad
Deze uitgave laat zien dat onze speelruimte niet bepaald groot is. Vooral Duitse stadsbesturen moeten nu nadenken over het belang dat ze in de toekomst hechten aan speelplekken. De stad Keulen neemt hier een pioniersrol op zich. In 2018 was Keulen de eerste stad met meer dan een miljoen inwoners die zich met het keurmerk „Kindvriendelijke gemeente“ inzette voor het prioriteren van kinderrechten in haar bestuurlijke handelen. Lees hoe de stad dit wil bereiken in ons interview met Stephan Glaremin, hoofd van het bureau voor kinderen, jongeren en gezinnen.
En over uitdagingen in gemeentebesturen gesproken: In de komende drie nummers richten we ons, net als in de afgelopen twee jaar, op drie andere onderwerpen waar Duitse gemeenten momenteel mee te maken hebben in de stadsspecial „Steden van morgen“. Het eerste onderwerp in april: de digitale stad.