In haar boek „Feminist City“ onderzoekt en verklaart auteur en professor Leslie Kern de ongelijkheden in de stad die verband houden met het geslacht van de inwoners. In vijf hoofdstukken belicht ze zeer verschillende perspectieven.
Is het eindelijk zover, het hedendaagse debat over nieuwe feministische visies op de stad? In 192 pagina’s onderzoekt Leslie Kern, professor geografie en ecologie uit Canada, genderspecifieke ongelijkheden in de stad. Ze benadert het onderwerp intersectioneel, d.w.z. ze houdt rekening met verschillende oorzaken van discriminatie. In vijf hoofdstukken over moederschap, vriendschap, alleen zijn, protest en angst beschrijft Kern waarom groepen die niet tot de meerderheidssamenleving behoren de focus moeten worden van stedelijke planning.
Dit is het punt
In de inleiding legt de auteur uit waarom ze het heeft over de stad van de mannen en bekritiseert ze het feit dat de meerderheid van de besluitvormers nog steeds mannen zijn. Daardoor blijven specifieke vrouwelijke zorgen vaak onopgemerkt. In het hoofdstuk Stad van moeders laat Kern zien dat lange afstanden in buitenwijken, een gebrek aan cultureel aanbod en een gebrek aan sociale steun de actieradius beperken, vooral voor moeders. Het boek belicht nadelen in stadscentra, zoals hogere prijzen voor korte reizen met het openbaar vervoer. De hoofdstukken Stad van vrienden, Stad van individuen en Stad van protest richten zich op strategieën voor vrouwen om zich de openbare ruimte beter toe te eigenen. Vriendschappen kunnen hen helpen hun eigen veiligheidsnet te vormen en zich onafhankelijk en veilig te verplaatsen. Voor Leslie Kern zijn activisme en publiek protest belangrijke instrumenten om het recht op de stad op te eisen.
Structuur en schrijfstijl
Het boek is vertaald uit het Engels en bevat geen illustraties. De vele verwijzingen en de presentatie van historische contexten geven het een wetenschappelijke uitstraling. De duidelijke structuur maakt het gemakkelijker om afzonderlijke aspecten los van elkaar te begrijpen. Het wordt gedomineerd door de beschrijving van ervaringen in een schrijfstijl die ongewoon persoonlijk is voor gespecialiseerde literatuur. Op een prettige manier maakt deze schrijfstijl het mogelijk om onbekende perspectieven in te nemen, zoals dat van een vrouw in een rolstoel op weg naar haar werk. Dit maakt de problemen van gediscrimineerde groepen zichtbaar voor degenen die er niet mee te maken hebben.
Kritiek en lof
Een belangrijk punt van kritiek op het boek is het ontbreken van het gehoopte verband tussen gesignaleerde ongelijkheden en feministische ruimtelijke ordening. Aanbevelingen voor de consequenties die de analyse zou moeten hebben voor de planning, evenals instrumenten die zouden kunnen helpen om vrouwen zichtbaarder te maken in de openbare ruimte, blijven open.
Omdat er weinig concrete oplossingen voor stedenbouwkundige problemen worden gepresenteerd, is het boek interessanter voor een breed lezerspubliek dan voor een gespecialiseerd publiek. Het maakt deel uit van het huidige feministische discours dat gebieden van het menselijk leven, zoals de alledaagse gebouwde omgeving, analyseert vanuit een intersectioneel perspectief. Iedereen die nieuw is in het discours over gendergelijke landschapsarchitectuur zal deze publicatie zeker nuttig vinden. Voor een publiek van deskundigen op het gebied van ruimtelijke ordening wordt Feminist City aanbevolen als een goede basis voor verdere discussie.
De tekst is geschreven in de „scientific writing workshop landscape architecture“ aan de TUM Leerstoel Landschapsarchitectuur en Transformatie onder Prof. Udo Weilacher. Als onderdeel van het seminar selecteren studenten gespecialiseerde literatuur en werken ze samen aan individuele boekbesprekingen.
Een ander spannend boek over stedenbouw is „Zweifellos“ van Tom Matton.